“Βιάστηκα ….! Να βγάλω συμπέρασμα!!!”
“Μακάρι να το είχα καταλάβει Νωρίτερα”
“Ξέρεις ….Εγώ πίστευα ότι εννοούσες κάτι άλλο !! Βιάστηκα ……”
Μέσα από την καθημερινή και συχνή επαφή μου με τους ανθρώπους, σε φιλικό και προσωπικό επίπεδο, αλλά και μέσα από την ψυχοθεραπεία που προσφέρουμε στην Ψυχής-Λόγος Κοιν.Σ.Επ. σε θεραπευόμενους, ακούω συνέχεια για την λεγόμενη… “άλλη πλευρά”.
Για ανθρώπους δηλαδή που “χάνονται” μεταξύ τους, παρεξηγούνται, χωρίζουν και σταματούν να έχουν σχέσεις, γιατί απλά και μόνο βιάστηκαν να ερμηνεύσουν την συμπεριφορά του άλλου βασιζόμενοι στις δικές τους πεποιθήσεις, τηρώντας μια εγωκεντρική συμπεριφορά, χωρίς να έχουν μπει καν στην θέση του άλλου ή πολλές φορές χωρίς καν να τον ακούσουν.
Το συναίσθημα της Αδικίας και του Θυμού τους κατακλύζει και δεν τους επιτρέπει να καταλάβουν το γιατί και το πώς έφτασαν μέχρι εδώ. Δεν γνωρίζουν την πραγματική αιτία και εμμένουν μονάχα στην διαστρεβλωμένη εικόνα που βλέπουν με τα Δικά τους μάτια, κατακλυσμένοι από τα αρνητικά τους συναισθήματα και χάνοντας έτσι την δυνατότητα για μια ειρηνική διευθέτηση των καταστάσεων με την “άλλη πλευρά”.
Αλήθεια, πόσο λυπηρό είναι (;) να μπορείς να διορθώσεις τις δύσκολες καταστάσεις πολύ εύκολα, απλά και μόνο έχοντας τη διάθεση να μπεις στη θέση του άλλου Χωρίς Προσδοκίες, Χωρίς υποθέσεις, Χωρίς παρερμηνείες, ακούγοντάς τον προσεκτικά αλλά, αντί αυτού, να επιλέγεις να μένεις καθηλωμένος σαν το μικρό κακομαθημένο παιδί στις δικές σου απόψεις και στις δικές σου πεποιθήσεις, βλέποντας μόνο την δική σου πλευρά.
Παλεύεις με την “άλλη πλευρά” νομίζοντας ότι είναι ο Εχθρός που θέλει να σε αλλοιώσει, να σε πληγώσει, να σε ισοπεδώσει, μην μπορώντας να δεχτείς ότι τις περισσότερες φορές αν προσπαθήσεις να δεις με τα μάτια του άλλου, θα ηρεμήσεις, θα γαληνεύσεις αλλά και θα βελτιωθείς ως προσωπικότητα, γιατί θα έχεις νικήσει τον Εγωκεντρισμό σου και θα έχεις καταφέρει να φτάσεις στην ενσυναίσθηση του συνανθρώπου σου.
Φαντάσου ότι στέκεσαι αντικριστά με έναν άλλο άνθρωπο στις όχθες του ποταμού και τα νερά μεταξύ σας άλλοτε είναι ορμητικά και έτοιμα να σας καταβροχθίσουν και άλλοτε είναι ήρεμα και στάσιμα αλλά βαθιά και επικίνδυνα. Αντί, λοιπόν, να προσπαθήσεις να αναλάβεις πρωτοβουλίες και να καταλάβεις τι είναι αυτό που χρειάζεται να κάνεις για να περάσεις Σώος απέναντι στην Άλλη Πλευρά και να είστε Μαζί, αρχίζεις να επιρρίπτεις ευθύνες σε όλους εκτός από τον εαυτό σου, θυμώνεις, φοβάσαι και ακινητοποιείσαι. Αδρανείς!!!.
Σε όλες τις περιπτώσεις στις οποίες απαιτείται η συνύπαρξη δύο ή περισσότερων ανθρώπων για να μπορέσετε ουσιαστικά και χωρίς προστριβές να λειτουργείτε ή να συσχετιστείτε, οφείλετε όλοι να κάνετε προσπάθεια και σίγουρα να Επικοινωνείτε, να Μιλάτε για το τι Νιώθετε, για το Τι Αισθάνεστε, να θέτετε Τα όρια σας, να εκφράζετε Τα θέλω σας και τις Ανάγκες σας, να συζητάτε για τους Στόχους σας και για το ποια θα είναι η κοινή σας πορεία.
Γιατί, κανείς, χωρίς ουσιαστική Επικοινωνία και χωρίς να μπορεί να περνά στη “άλλη πλευρά” κινδυνεύει αν όχι να πνίγει στα νερά του ποταμιού, να κουραστεί, να απογοητευτεί και να παρασυρθεί από την κοίτη του ποταμιού…. Μόνος του!
Εύα Σπυροπούλου
Σύμβουλος Ψυχικής Υγείας – Εμψυχώτρια Θ.Π.