Παιδιά Μελαγχολικά – Παιδιά Μόνα – Παιδιά με χαμηλή Αυτοεκτίμηση

Παιδιά με χαμηλή αυτοεκτίμηση

Τη σημερινή εποχή συναντώ όλο και περισσότερα παιδιά με χαμηλή αυτοεκτίμηση. Παιδιά μόνα, μελαγχολικά, μέσα στο άγχος και την απογοήτευση, εγκλωβισμένα μέσα στο Θυμό και μέσα στη λύπη. Παιδιά που νιώθουν ότι κανένας δεν τα καταλαβαίνει. Τα αίτια, οι λόγοι και οι καταστάσεις που τα οδηγούν να βιώνουν και να εγκλωβίζονται μέσα σ’ αυτά τα αρνητικά συναισθήματα πολλοί και διάφοροι. Μπορεί να ευθύνεται το οικογενειακό πλαίσιο, μπορεί να φταίνε τα σημερινά “αψεγάδιαστα” πρότυπα που λανσάρουν τα Μ.Μ.Ε, μπορεί να ευθύνεται κάποιο είδος Bullying που δέχονται ή ακόμα και η οικονομική κρίση που άλλαξε ραγδαία την ζωή πολλών ανθρώπων.

Τι οφείλουμε σαν γονείς να κάνουμε;

Από όπου και να ξεκινάει το πρόβλημα, το σίγουρο είναι ότι χρειάζεται να το δούμε με πολύ προσοχή, φροντίδα και αγάπη. Χρειάζεται να σκύψουμε πραγματικά πάνω στα παιδιά μας, να τα Αφουγκραστούμε, να τα Ακούσουμε και να τους δείξουμε ότι τα Αγαπάμε. Είναι πολύ σημαντικό όταν βλέπουμε στα παιδιά μας σημάδια όπως: απομόνωση και κλείσιμο στον εαυτό τους, μελαγχολία, άρνηση συμμετοχής τους σε δραστηριότητες, επιθετικότητα και ευερέθιστη συμπεριφορά, να μιλάμε μαζί τους και

να Απευθυνόμαστε σε Ειδικούς και όχι να Κουκουλώνουμε τις καταστάσεις.

Θυμωμένα Παιδιά = Θυμωμένοι Ενήλικες, Φοβισμένα Παιδιά = Φοβισμένοι Ενήλικες

Αν Επενδύσουμε στην Ψυχική Υγεία των παιδιών μας μπορούμε να είμαστε σίγουροι ότι τους έχουμε δώσει τη βάση για να είναι ισορροπημένοι, χαρούμενοι και υγιείς ως ενήλικες. Ενήλικες που δεν φοβούνται τις αποτυχίες, την κριτική αλλά και τις ανθρώπινες σχέσεις.

Ένας γενικός κανόνας που σαν γονείς οφείλουμε να μην ξεχνάμε, είναι:

Ανοικτή επικοινωνία με τα παιδιά μας, μέσα σε ένα κλίμα ασφάλειας, εμπιστοσύνης και υποστήριξης.

Προσπαθούμε να βοηθήσουμε τα παιδιά μας να κατανοήσουν καλύτερα τον εαυτό τους και να τον αποδεχτούν σαν σύνολο. Δεν φοβόμαστε και δεν παραλείπουμε να τα επιβραβεύσουμε με καλά λόγια ή με μια αγκαλιά, αν έχουν πετύχει κάτι που επιθυμούσαν ή αν έχουν καταβάλλει μεγάλη προσπάθεια για κάποιο στόχο τους.

Επιμένουμε στην εποικοδομητική κριτική. Μιλάμε σε πρώτο πρόσωπο για το πώς εμείς αισθανόμαστε και δεν τους μεταβιβάζουμε τα δικά μας συναισθήματα. Δεν ντροπιάζουμε ούτε γελοιοποιούμε τα παιδιά μας. Δεν τα κατηγορούμε και δεν τα συγκρίνουμε με άλλα παιδιά.

Είμαστε δίπλα τους. Όχι μπροστά ή πίσω τους. Είμαστε εκεί για να τα συμβουλέψουμε, να τα καθοδηγήσουμε, να τα παρηγορήσουμε, να τα ενθαρρύνουμε και Όχι να τα χειραγωγήσουμε και να τα ευνουχίσουμε. Προσέχουμε κάθε αλλαγή της συμπεριφοράς τους η οποία είναι για μας το καμπανάκι ότι τα παιδιά μας χρειάζονται βοήθεια !!!

Αλλαγές στην Συμπεριφορά του παιδιού μας που θα πρέπει να μας Προβληματίσουν

(Ποιά τα σημάδια χαμηλής αυτοεκτίμησης;)

• Το παιδί ή ο έφηβος αναφέρεται πολύ συχνά στον εαυτό του με χαρακτηρισμούς αρνητικούς και υποβιβάζει ή δεν βλέπει καθόλου τα θετικά του στοιχεία.
• Το παιδί ή ο Έφηβος δυσκολεύεται να συνομιλήσει με ενήλικες και νιώθει σχεδόν συνέχεια ότι δεν τον καταλαβαίνουν.
• Το παιδί ή ο Έφηβος δεν δέχεται από τους άλλους  κριτική ακόμα και αν είναι εποικοδομητική επειδή του δημιουργεί δυσβάσταχτο άγχος και δεν μπορεί να αξιολογήσει τα κίνητρα που του ασκείται η κριτική.
• Το παιδί ή ο Έφηβος έχει δυσκολία στο να δημιουργήσει φιλίες ή παρέες πιστεύοντας ότι θα τον απορρίψουν οι συνομήλικοι του.
• Το παιδί ή ο Έφηβος ξαφνικά εμφανίζει ή υιοθέτει αντικοινωνικές ή παραβατικές συμπεριφορές.
• Το παιδί ή ο Έφηβος γενικεύει και εστιάζει στην αρνητική διάθεση των άλλων πιστεύοντας ότι  σχετίζεται με τη δική του συμπεριφορά.
• Το παιδί ή ο Έφηβος αρχίζει στο σχολείο να έχει χαμηλή επίδοση και η συμμετοχή του να μην ανταποκρίνεται στις δυνατότητές του.
• Το παιδί ή ο Έφηβος είναι συχνά στενοχωρημένος, κλαίει εύκολα, χτυπάει αντικείμενα, είναι μελαγχολικός και επηρεάζεται υπερβολικά από τις αποτυχίες του.
• Το παιδί ή ο Έφηβος ασκεί συνεχεία σκληρή κριτική στους άλλους.

Εύα Σπυροπούλου

Σύμβουλος Ψυχικής – Υγείας, Εμψυχώτρια Θ.Π.